Zaczęło się niewinnie – miała być łódka na ryby, z małym przyczepnym silniczkiem – taka żeby można było przewozić ją na dachu samochodu osobowego. Powstał Twist – jednostka żaglowo-wiosłowa, stylizowana na holenderską łódkę wiosłową zwaną Vlieger (mucha). Zarówno ta jak i inne wiosłówki traktowane są w Nederlandach niczym rower. Pływa się nimi po zakupy, w odwiedziny, do stojącej nieopodal w porcie barki. Oryginalne Vliegery budowane były z desek lub z blachy…

Kadłub Twista, klejony z dwóch warstw obłogów, usztywnia sieć wzdłużników. Technologia budowy nieco czasochłonna, ale praktycznie na każdą kieszeń, daje w efekcie bardzo lekką i sztywną skorupę kadłuba. Zawinięte do wewnątrz falszburty usztywniają niezapokładowany kadłub. Linie teoretyczne Twista odbiegają kształtem od powszechnie spotykanych – wodnice zbliżone w rysunku do mocno wydłużonej gruszki, poniżej KLW płynnie nabieraja kształtu odwróconej kropli. Kadłuby o łyżkowym dziobie i konchowej rufie nie lubią fali – mają tendencje uderzania nawisami przy większym zafalowaniu w taflę wody. Jest to jednak łódeczka typu “happy sailing”, uprawianego niekoniecznie w sztormowych warunkach.

Takie, a nie inne ukształtowanie bryły kadłuba ma w tym przypadku swoje uzasadnienie. Duże nawisy powodują przyrost wyporności przy zanurzaniu kadłuba pod wpływem obciążenia; i odwrotnie – im mniejsza masa załogi, tym mniejsza powierzchnia zwilżona, a więc i opory kadłuba. Można więc pływać Twistem samemu, można w dwie, a nawet w trzy osoby – wraz ze wzrostem znużenia rośnie stateczność. Miecze – holenderskie rzecz jasna – mocowane są w dulkach. Są one odchylone od pionu na zewnątrz. Płetwy podnosi się i opuszcza jednym fałem. Jacht na równej stępce, z opuszczonymi mieczami może płynąć po wodzie sięgającej do pół łydki.

Gdy jacht idzie na halsie i rośnie zapotrzebowanie na opór boczy, płetwy mieczowe niejako automatycznie zwiększają swoją powierzchnię czynną. Maksimum zostaje osiągnięte w przechyle 14 stopni. Wolnostojący drewniany maszt przechodzi przez ławkę-opętnik i oparty jest na stępce. Rozprzowy żagiel wiążą z drzewcem segarsy z miękkiej liny z nawleczonymi nań raksklotami. Fały obkładane są na naglach. Płytka, chroniona skegiem, płetwa sterowa ze zrównoważeniem dynamicznym ma trzon ułożyskowany w tulejach z tworzyw sztucznych.

Cały ster ma możliwość unoszenia się wzdłuż swej osi obrotu, np. gdy stojąca przy brzegu łódka opiera się płetwą od dno. Koker mocowany jest w studzience silnikowej – albo ster, albo silnik… Śrubę silnika osłania skeg dodający jednocześnie stateczności kursowej. I tak z wędkarskiej wiosłowej łódki może powstać mała jednostka żaglowa nadająca się do włóczęgi po jeziorach, rzekach i kanałach. Jachcikiem tym można eksplorować zarówno akweny dostępne tylko dla kajaków, jak i te większe, przypisane do “dorosłych” jachtów śródlądowych. Nic tylko “w Polskę”…

Dane techniczne:

długość 4,00 m

szerokość 1,30 m

zanurzenie 0,16/0,26 m

wyporność 75 kG

powierzchnia żagla 6 m²

fot. archiwum armatora