Tania i prosta, łódź do regat wioślarskich, do szkolenia żeglarzy, ale i do turystyki. Wyzwanie, ba – rzekłbym nawet „prowokacja umysłowa”… Tania i prosta – te słowa oznaczają tyle, że nie jest to zadanie proste.
Przyjąłem następujące założenia
Własności nautyczne zbliżone do poczciwej DZ-ty, która – w moim przekonaniu – jest znakomita (także jako nieco spartański jacht turystyczny). Kolej na ukłon w stronę praw ekonomi. Niskie koszty produkcji oraz – by obniżyć cenę zakupu – możliwość kupienia łodzi w dowolnym stadium budowy i do samodzielnego montażu z gotowych elementów. Syntezą takich założeń jest, moim zdaniem, 14-osobowa łódź żaglowo-wiosłowa Madison.
Sklejkowy kadłub Madisona ma prostą konstrukcję opartą na ramach wręgowych i płycie dennej. Rysując prostokreślne przekroje starałem się stworzyć bryłę z rozwinięć walca, co znakomicie ułatwia budowę. Tylko niewielkie fragmenty sekcji dziobowej i rufowej – ze względów czysto estetycznych – to powierzchnie stożkowe. Zład tworzą płyta denna z zewnętrznymi stępkami (jedna główna i po dwie „pomocnicze” na każdą burtę), stewy, dejwudy, sześć wzdłużników (po trzy na burtę) oraz ramy wręgowe (tworzące z dennikami jedną całość). Denniki i stępka leżą po dwóch stronach dna – oszczędza to budowniczemu czasochłonnego pasowania elementów zładu. Zewnętrzne stępki chronią ponadto dno przed uszkodzeniami. Dodatkową zaletą takiego rozwiązania jest możliwość – jeśli deski zedrą się niczym obcasy -wymiany stępek bez większych nakładów pracy i pieniędzy. Deska z wyrżniętymi w niej dulkami przykręcona śrubami do wzdłużnika wieńczącego burtę pełni także rolę listwy odbojowej.
Madison „żaglowy” standardowo nosi osprzęt typu ket-kecz z lugrowym ożaglowaniem. Niskie położenie środka ożaglowania (mały moment przechylający), częściowo zrównoważone dynamicznie żagle (mniejsze siły potrzebne do obsługi żagli, a więc mniej bloków i lin), konieczność pracy żaglami przy zwrotach (niebanalny aspekt edukacyjny) – oto niektóre argumenty przemawiające za wyborem lugrowych żagli w układzie ket-kecz. MADISON będzie chodził nieco pełniej niż łodzie z żaglami trójkątnymi, ale dżentelmeni nie pływają przecież ostrymi bajdewindami… Wolnostojące maszty i prosty osprzęt – w wolnym tłumaczeniu znaczy to: szybrowe bloki fałowe, trzy bloki szotowe (bezan prowadzony jednym szotem), talia rogu halsowego grota, fał oraz kontafał i dwa bloki do obsługi lekkiego miecza, brak want (odchodzą koszty związane z zakupem ściągaczy, okuć topowych, powięzi oraz stalówek), dwa opętniki masztów, dwa zawiasy steru, stalowe uszy do mocowania bloków, okucia mocujące rejki, knagi, półkluzy, kotwica, żagle i liny… Oczywiście Madisona można otaklować inaczej – jako klasyczny kecz gaflowy albo kecz Va Marie… Na przykład w wersji wiosłowej na maszcie ustawionym w sekcji dziobowej (bezanmaszt od wersji standardowej) można postawić żagiel rejowy.
Madison może „ewoluować” – trochę pracy i z łodzi wiosłowej staje się łodzią żaglowo-wiosłową. W wersji bezkabinowej wszystko, co niezbędne do pływania można schować w zamykanymi klapami forpiku i achterpiku. Po podniesieniu gretingów do poziomu ławek, miejsc do spania nie zabraknie; a jeśli na wiszących poziomo rejkach rozpięte zostaną jeszcze namiotki, to nie straszna nam ulewa… Z czasem możemy dobudować na dziobie kabinę. Dorabiamy pólpokłady ze zrębnicą, prostą, wagonową kabinę oraz półgródź. Po zdemontowaniu dwóch przednich ławek, przykręcamy do ramy wręgowej półgródź, mocujemy na wkręty do wzdłużników (leżących już na burtach) półpokłady ze zrębnicą, potem łączymy śrubami zrębnicę z kabiną i całość malujemy. Wkładamy gretingi do kabiny i MADISON jest już „pełnokrwistym” jachtem kabinowym (rysunki przedstawiają podstawową wersję – z krótką kabiną).
Jeśli zajdzie taka potrzeba w achterpiku możemy zainstalować silnik w studzience. Jeden dzień pracy na montaż studzienki, kilka dni na roboty malarskie i mamy kabinowy jacht żaglowy z silnikiem „stacjonarnym”, nadający się nawet do dalekiej turystyki śródlądowej. Warszawa-Marsylia via Amsterdam? A dlaczego nie?!
Dane techniczne:
długość 10,00 m
szerokość 2,50 m
zanurzenie 0,3/1,78 m
wyporność 3200 kG
powierzchnia ożaglowania 38 m2
Polski 
English